Met de automatische interpretatie wordt de bestaande logica van een component, bijvoorbeeld van een schakelkast, doorgegeven aan een andere schakelkast van hetzelfde of vergelijkbaar ontwerptype. De logica van een component kan niet alleen bij complete schakelkasten worden overgedragen, maar ook bij schakelkastcomponenten, losse componenten etc. die voor gebruik binnen een bouwserie in verschillende groottes nodig zijn. Hierdoor wordt het maken van de stamgegevens eenvoudiger.
Als voorbereidende stap dient de logica gedetailleerd handmatig te worden toegekend aan de eerste kast van het ontwerptype met de functionaliteiten van de onderdelenlogica:
- Import van de grafische 3D-weergave via interfaces (bijvoorbeeld STEP)
- Definitie van de afzonderlijke componenten van de schakelkast (functiedefinitie, layer, transparantie etc.)
- Definitie van het inbouwoppervlak
- Definitie van montageoppervlakken op de componenten.
Deze schakelkast, de eerste van een ontwerptype die op deze manier is gedefinieerd, wordt als voorbeeld voor het automatisch definiëren van de overige kasten van dit ontwerptype gebruikt. Let erop dat de voorbeeldschakelkast en de daarna gedefinieerde schakelkasten van hetzelfde ontwerptype zijn (bijvoorbeeld AE, CM, TS8).
Nadat de voorbeeldschakelkast is gedefinieerd, wordt de automatische interpretatie gestart. Uit de componenten die in de layoutruimte zijn geselecteerd, wordt er een componentdefinitie "Schakelkast" gegenereerd. De volgende eigenschappen worden daarbij automatisch gedefinieerd:
- Functiedefinitie: Kast, algemeen
- Componentcode: Schakelkast
- Transparantie: Uit layer
- Kleur: Uit layer
- Layer: EPLAN560, 3D-grafische weergave.Kast.
Vervolgens dient u de voorbeeldschakelkast te selecteren waarvan de logica aan de nieuwe componentdefinitie wordt doorgegeven.
De laatste stap houdt in dat het programma de voorbeeldschakelkast en de nieuwe kast analyseert en voor de nieuwe kast automatisch de componenten inclusief montageoppervlakken en alle andere kenmerken definieert:
- Functiedefinitie
- Montageoppervlakken
- Montageoppervlak (grootte wijzigen)
- Veldgroottes
- Handles
- Montagepunten
- Basispunten
- Montageraster
- Transparantie
- Kleur
- Layer
- Overname van de bovenliggende layers
- Componentcode
- Componentbeschrijving
- Component-ID
- Eigenschapsgroeperingen
- Eigenschap De component is onverschuifbaar aan de bovenliggende component bevestigd
- Eigenschap Component vereist boring op montageoppervlak
- Eigenschap Montagelijst maken.
Beperkingen bij de toepassing van de automatische interpretatie kunnen zich voordoen bij een verschil in het aantal deuren of bij grote verschillen in het formaat tussen de voorbeeldschakelkast en de doelschakelkast. Daardoor kunnen er componenten eventueel niet worden toegekend, met als gevolg dat deze componenten voor de doelkast handmatig moeten worden gedefinieerd.
Overeenkomstigheidscontrole en resultatenlijst
Bij de automatische interpretatie is het ook mogelijk om zonder eenduidige toekenning van een sjabloon te werken en de overeenkomstigheidscontrole te laten beslissen welke componenten het beste als sjabloon geschikt zijn. Wanneer in het selectiedialoogvenster Interpretatiesjabloon selecteren meerdere verschillende sjablonen geselecteerd zijn, start de overeenkomstigheidscontrole en wordt bepaald welke sjablonen het meest overeenkomen met het te definiëren 3D-object of het grootste aantal overeenkomstige kenmerken bezitten:
- Aantal componenten
- Grootte en positie van de afzonderlijke componenten
- Beschrijving van de componenten in het geïmporteerde STEP-bestand.
De resultaten worden met hun percentage van overeenkomstigheid in het dialoogvenster Resultatenlijst weergegeven. Hier kan de meeste geschikte component als sjabloon worden geselecteerd.
Zie ook
Schakelkastlogica interpreteren en overdragen