Otwarto projekt. Opcje > Ustawienia > Projekty > "Nazwa projektu" > Połączenia trasy > Ogólnie. Wybierz zakładkę Trasa.
W tej zakładce można zdefiniować ustawienia, które mają wpływ na obliczenie długości. Ponadto można określić granice wyświetlania stopnia wypełnienia koryt kablowych.
Dostępne są następujące elementy okna dialogowego:
Dopuszczalny odstęp koryt kablowych:
Dopuszczalny odstęp koryt kablowych definiuje, jakie luki pomiędzy korytami kablowymi mogą być pominięte przy definiowaniu sieci odcinkowej. Wartością standardową jest 5 mm.
Rezerwa na wycięcia na okablowanie:
Rezerwa na wycięcia na okablowanie uwzględniana jest przy obliczaniu długości połączenia. Długość ta dodawana jest przy każdym przejściu połączenia przez wycięcie na okablowanie. Wartością standardową jest 2 mm.
Przy obliczaniu długości uwzględnij minimalny promień gięcia:
Jeżeli to pole wyboru jest aktywne, wówczas przy obliczaniu długości połączeń trasy w przypadku przewodów, kabli i połączeń uwzględniana jest zdefiniowana właściwość artykułu "Minimalny promień gięcia". Dla każdego zagięcia 90° na ścieżce trasy obliczana jest redukcja długości i odejmowana od wyznaczonej długości całkowitej.
Jeżeli dla artykułu połączenia nie wprowadzono minimalnego promienia gięcia, wówczas nie jest on również uwzględniany przy wyznaczaniu długości.
Stopień wypełnienia koryt kablowych wyświetlany jest w postaci barwnych oznaczeń. Przy czym rozróżnia się trzy stany:
- Czerwony: Kanał / odcinek traktowany jest jako pełny.
- Żółty: Stopień wypełnienia leży poniżej granicznego stopnia wypełnienia, ale powyżej granicy ostrzegawczej.
- Zielony: Stopień wypełnienia leży poniżej granicy ostrzegawczej.
Granice te należy określić w polach Graniczny stopień wypełnienia i Ostrzeżenie przy, wprowadzanie odbywa się w procentach.
Standardowo graniczny stopień wypełnienia wynosi 80%, a granica ostrzegawcza 70%.
Wskazówka:
Jeżeli trasa połączeń jest wyznaczana za pomocą ustawienia Według pozycji przyłącza (automatycznie) między rozmieszczeniami artykułów, które nie posiadają schematu przyłączy, mogą powstać w rezultacie zbyt długie przewody, które podczas późniejszego okablowywania będą musiały być umieszczone w formie pętli w korycie kablowym. Obliczanie stopnia wypełnienia nie może w tym przypadku wskazywać rzeczywistego stopnia wypełnienia koryta kablowego podczas projektowania.
Ukośny przebieg połączenia od przekroju połączenia:
Ustawienie to obowiązuje tylko dla elektrotechnicznych połączeń trasy, które są rozkładane w sieci odcinkowej.
Przebieg połączenia trasy od przyłącza zasobu do sieci odcinkowej jest zawsze prostopadły. Oznacza to, że trasa połączenia jest zawsze rozkładana najpierw prostopadle w warstwie, w której zamontowane jest koryto kablowe, by następnie skręcić w koryto kablowe. Jeżeli w artykule połączenia nie ma zdefiniowanego minimalnego promienia gięcia, zostaną wygenerowane połączenia trasy bez korekty długości podczas gięcia prostokątnego.
Połączenia o dużych przekrojach lub średnicach nie mogą być jednak bez problemów rozkładane w tej formie i prostopadle w korycie kablowym, ponieważ z reguły nie można zachować promieni gięcia, które należy uwzględnić, brak jest miejsca wymaganego do tego rodzaju trasy, a nakład w celu wykonania gięcia mechanicznego jest zbyt duży. W związku z tym dla połączeń trasy o dużych przekrojach można zastosować innych, nieprostopadły przebieg.
Za pomocą tego ustawienia określ, od jakiego przekroju połączenia połączenie trasy nie będzie rozkładane prostopadle, tylko ukośnie w sieci odcinkowej. Dzięki temu unika się miejsc gięcia i istnieje możliwość wyznaczania trasy połączeń o dużych przekrojach bez uwzględniania promieni gięcia.
Długość połączenia w przypadku nieistniejącego schematu przyłączy:
To ustawienie określa metodę, za pomocą której oblicza się długość połączenia trasy, jeżeli uczestniczące artykuły nie posiadają schematu przyłączy lub jeśli w uczestniczących rozmieszczeniach artykułów nie ma zdefiniowanego schematu przyłączy.
- Według pozycji przyłącza (automatycznie): Przy tej metodzie obliczeń podstawą jest, w zależności od oznaczenia przyłącza (parzyste, nieparzyste, alfanumeryczne), zdefiniowany na stałe kierunek podłączenia i zdefiniowana na stałe pozycja geometryczna przyłącza. Do ustalonej długości połączenia dodawany jest dodatek bezpieczeństwa.
Zaleta: Również bez schematu przyłączy można szybko i niezawodnie obliczyć odpowiednio zwymiarowane połączenie trasy.
Wada: W wyniku obliczeń mogą powstać zbyt długie przewody, które podczas produkcji będą wymagały ręcznego skrócenia lub należy je umieścić w formie pętli w korytku kablowym. - Według maksymalnej ścieżki trasy: Przy tej metodzie obliczeń z metody Według pozycji przyłącza (automatycznie) przejmowane są wartości domyślne kierunku podłączenia i geometryczna pozycja przyłączy z nieparzystymi, parzystymi lub alfanumerycznymi oznaczeniami przyłączy. Dodatkowo wykonywane są jednak obliczenia kilku ścieżek trasy, które wynikają z alternatywnego uwzględnienia kierunków przyłączy "Do góry" i "Na dół" źródła i celu połączenia, a następnie są ze sobą porównywane. Największa wartość, wynikająca z porównania jest przejmowana jako długość połączenia trasy i wprowadzana do połączenia trasy.
Zaleta: Także bez schematu przyłączy można obliczyć połączenie trasy, które jest lepiej dopasowane do warunków planowania. Zbyt długie wykonania, wymagające ręcznych poprawek zostaną znacznie zredukowane lub całkowicie wyeliminowane.
Wada: Ze względu na rozszerzone obliczenia wydłuża się czas wyznaczania tras połączeń.
Metoda wyznaczania trasy w obszarze trasy:
Trasę połączenia można wyznaczać ukośnie lub ortogonalnie w obrębie obszaru trasy (od punktu wejściowego obszaru trasy do punktu wyjściowego z obszaru trasy).
- Trasa ukośna: Jest to ustawienie standardowe. Trasa połączenia jest wyznaczana ukośnie między punktem wejściowym i wyjściowym w jak najkrótszy sposób.
- Trasa ortogonalna: Połączenie między puntem wejściowym i wyjściowym jest wyznaczane z prostokątnym przebiegiem. Powstające połączenie trasy jest dłuższe niż ukośne, ale umożliwia przygotowanie i przeprowadzenie bardziej przejrzystego montażu.
Menu kontekstowe - zależne od typu pola (data, liczba całkowita, wielojęzyczne ...) - udostępnia następujące punkty menu:
- Punkty menu kontekstowego do prezentacji w tabelach
- Punkty menu kontekstowego do edycji wartości
- Punkty menu kontekstowego do tekstów wielojęzycznych
Zobacz również