Formularze dynamiczne w EPLAN oferują możliwość zdefiniowania "podformularzy", które można powiązać warunkami. W wyniku tego powstaje tak zwany "formularz główny" i przyporządkowane do niego "formularze warunkowe". Formularze warunkowe muszą być przy tym tego samego typu, co formularz główny.

Formularze warunkowe są możliwe dla wszystkich zestawień odnoszących się do funkcji, dla których można zdefiniować filtr funkcji, z wyjątkiem planów podłączenia. Oznacza to, że zastosowanie formularzy warunkowych nie jest wspomagane przez następujące rodzaje zestawień:

• Dokumentacja formularza
• Plan podłączeń urządzeń
• Plan podłączeń kabla
• Plan podłączeń zacisków
• Dokumentacja arkusza normowego
• Przegląd rewizji
• Plan podłączeń wtyczki
• Strona tytułowa / Okładka
• Plan rozszycia kabla.

Formularze warunkowe zestawiane są tylko jednostopniowo; jeżeli formularz warunkowy sam posiada dalsze podformularze, wówczas nie są one uwzględniane.

Formularze warunkowe przyporządkowywane są do obiektu za pomocą odpowiednich filtrów, przy czym filtr analizuje wybrane właściwości.

Jeżeli w jednym formularzu dynamicznym zdefiniowane są dalsze formularze z warunkami filtrowania, są one analizowane w następujący sposób:
Dla każdego obiektu następuje sprawdzenie, czy warunek filtrowania pasuje do jednego lub więcej podformularzy. Wszystkie pasujące formularze analizowane są po kolei (kolejność w oknie dialogowym), przy czym analizowane są tylko obszary dynamiczne podformularza. Właściwości formularzy, grafika poza obszarami, a także nagłówki są ignorowane i dalej stosowane są te z formularza głównego.
Jeżeli dla obiektu nie znaleziono żadnego podformularza, obiekt ten zestawiany jest wraz z formularzem głównym.

Jeżeli w projekcie zapisywany jest formularz główny, wówczas wraz z nim zapisywane są także wszystkie podformularze. Podformularze są uwzględniane także w przypadku porównania danych zasadniczych i kompresji.