Zasoby to logiczne elektrotechniczne lub strumieniowe (hydrauliczne / pneumatyczne) działające na siebie jednostki. Są nazywane za pomocą identyfikatora zasobu (ID) jak na przykład: M1, K1, X1, XS1, W1. Zasoby powstają dlatego, że funkcje użyte w projekcie mają równy ID (np. K1). Identyczne oznaczenie określa więc przez ID logiczny związek.
Zasób może się składać z większej liczby Elementów lub tylko z jednego elementu. Element to część zasobu, która nie może być dalej rozłożona, np. silnik, zacisk, wtyczka (wiele wtyków, brak gniazd!), blok pomocniczy, kabel.
Elementowi można przyporządkować jeden numer artykułu, tzn. element reprezentuje w arkuszu normowym Artykuł. Elementy można przedstawiać graficznie za pomocą płyt montażowych.
Elementy są tylko w związku z zarządzaniem artykułami i pracą z urządzeniami o znaczeniu, nie jednak dla logicznego zachowania się systemu (kopiowanie, usuwanie, odpisywanie itd.). Elektrotechniczne lub strumieniowe zachowanie elementu jest reprezentowane przez Funkcje. Każdy element może zawierać jedną lub więcej funkcji.
Funkcję można plasować w schemacie i przedstawiać za pomocą symbolu. Funkcję plasowaną oznaczamy jako Symbol graficzny. Symbol graficzny łączy więc logikę w grafiką. Symbol zawiera tylko grafikę, podczas gdy informacje logiczne pochodzą z funkcji (dokładniej: z definicji funkcji).
Oznacza to, że w schemacie plasujesz zawsze funkcje, nie elementy!
Funkcje są różnicowane na funkcję główną i funkcje poboczne. Przy czym funkcja główna reprezentuje zasób. Tylko funkcji głównej może przyporządkować artykuł i również przez artykuł definicja urządzenia jest zapisywana w funkcji głównej.
Następujący rysunek wyjaśnia strukturę zasobów na przykładzie stycznika:
|
Zasoby:(stycznik K1)
Element (Stycznik - blok pomocniczy)
Funkcja (Cewka - styk zwierny mocy - styk pomocniczy)
Symbol graficzny | rysunek montażowy
Symbole z biblioteki symboli |
Zasób K1 składa się z dwóch elementów: stycznika i bloku pomocniczego. Obydwa mają zatem równy identyfikator zasobu K1.
Stycznik ma więcej funkcji, np. cewkę, styk zwierny mocy, styk pomocniczy itd. Przy czym cewka jest funkcją główną, tzn. reprezentuje zasób i można jej przyporządkować artykuł.
Te funkcje można przedstawiać graficznie w schemacie za pomocą symbolu. Kiedy wstawiasz symbol z biblioteki symboli EPLAN (np. cewkę), symbolom tym są już przyporządkowane funkcje. Plasujesz zatem równocześnie z symbolem również funkcję. W ten sposób powstaje symbol graficzny. Ma określone właściwości, które niesie ze sobą funkcja. Dodatkowo na każdym symbolu graficznym można ustalać dalsze właściwości.
Jeśli zasobowi został przyporządkowany jeden (lub więcej) artykuł, to możesz odpowiedni element plasować na stronie typu "Układ szafy sterowniczej".
Zobacz również