W tej funkcji głównej musi być dostępna właściwość Nieplasowane funkcje pomocnicze zarządzane przez funkcję główną. Jeżeli ta właściwość funkcji głównej jest aktywowana, wówczas zarządzanie przyporządkowanymi funkcjami pomocniczymi odbywa się wraz z funkcją główną. Oznacza to, że przy kopiowaniu i wstawianiu funkcji głównej, nieplasowane funkcje pomocnicze również są kopiowane i wstawiane oraz automatycznie jest zmieniana ich nazwa - a więc jest to analogiczne do zachowania szablonów funkcji. Jeżeli usuwana jest funkcja główna, wówczas usuwane są także przyporządkowane, nieplasowane funkcje pomocnicze. W przypadku funkcji pomocniczych właściwość ta wyświetla wartość przynależnej funkcji głównej.
I tak można np. zapisać w makrze lub w kopii wszystkie funkcje danego zasobu, nawet jeżeli tylko funkcja główna jest plasowana na schemacie.
Właściwość może być używana zarówno oddzielnie, jak i w połączeniu z ochroną urządzeń.
Postępowanie przy użyciu bieżącej i przypisywaniu
Zachowanie nieplasowanych funkcji pomocniczych przy używaniu bieżącej i przypisywaniu funkcji zależy od tego, czy właściwość Nieplasowane funkcje pomocnicze zarządzane przez funkcję główną aktywowana jest dla funkcji źródłowej i / lub dla funkcji docelowej.
Aktywowana właściwość Nieplasowane funkcje pomocnicze zarządzane przez funkcję główną |
Postępowanie przy użyciu bieżącej i przypisywaniu |
---|---|
Dla funkcji źródłowej i docelowej |
Funkcja źródłowa przynosi swoje nieplasowane funkcje pomocnicze. Nieplasowane funkcje pomocnicze celu usuwane są wraz z funkcją główną. |
Tylko dla funkcji źródłowej |
Funkcja źródłowa przynosi swoje nieplasowane funkcje pomocnicze. Nieplasowane funkcje pomocnicze celu pozostają zachowane. |
Tylko dla funkcji docelowej |
Funkcja źródłowa nie niesie ze sobą nieplasowanych funkcji pomocniczych. Nieplasowane funkcje pomocnicze celu usuwane są wraz z funkcją główną. |
Zobacz również