Podczas określania możliwie optymalnych ścieżek trasy niezwykle istotny jest odstęp od odcinków trasy i elementów. Wewnętrznie określono minimalny odstęp pomiędzy elementem a punktem wejściowego połączenia do odcinka wynoszący 10 mm. Minimalny odstęp nie został osiągnięty, ale istniała możliwość, że powstaną przy tym nieoczekiwanie długie ścieżki trasy lub nie została wyznaczona trasa połączenia.
Z tego powodu uwzględniono nowe, dynamiczne obliczenie ścieżek trasy w zależności od odstępów i właściwości przewodów. Program próbuje obliczyć automatycznie optymalną ścieżkę trasy, jeżeli minimalny odstęp między odcinkami i elementami zawiera się w obszarze od 10 mm do promienia połączenia. W obliczeniu uwzględniane są przy tym średnica oraz minimalny promień gięcia przewodu.
W przykładzie A odstęp między elementem a odcinkiem wynosi ponad 10 mm. Ścieżki trasy zostaną dopasowane do połowy odstępu.
W przykładzie B element sąsiadujący znajduje się w odstępie poniżej 10 mm. Ścieżki trasy zostaną mimo to dopasowane w obrębie tego obszaru.