W oprogramowaniu istnieje możliwość założenia puli funkcji dla zasobu. (Fakt, czy funkcje te plasuje się, czy nie, nie gra tu żadnej roli.) Kontrolowaną pulę funkcji można utworzyć poprzez wybór artykułu albo urządzenia: Tylko jeżeli przypisuje się definicję urządzenia, nieuplasowane funkcję mogą zostać sprawdzone pod kątem błędów, a te ostatnie - zostać zgłoszone.
Definicja urządzenia jest przy tym powiązana z funkcją główną i niezależna od niej tzn. zarządza się nią jak częścią funkcji głównej. Żywotność definicji urządzenia i zawartych w niej szablonów funkcji jest tym samym powiązana z funkcją główną.
Jeżeli usuwa się funkcję główną (lub artykuł), to zostaje wtedy usunięta także definicja urządzenia. Jeśli główna funkcja zostaje skopiowana, skopiowana jest również definicja urządzenia itd.
Przykład: W schemacie narysowano 5 gniazd bez definicji urządzenia. Gniazda numeruje się A1, A10, A100, A1000 oraz A2. Jako że nie podano definicji urządzenia, program nie może także odkryć błędu.
Po ustaleniu definicji urządzenia (wtyczka 7-biegunowa) wprowadza się pełną pule funkcji, a uplasowane punkty przyłączy automatycznie zmieniają nazwę:
A1 -> A1, A10 -> A2, A100 -> A3, A1000 -> A4 a A2 -> A5.
W następnym etapie gniazdo A5 zmienia nazwę na A7. Przy tym przyłącze A5 nie zostanie utracone, a A7 nie może występować podwójnie:
Przed zmianą nazwy:
Pula funkcji / funkcja uplasowana
Po zmianie nazwy:
Pula funkcji / funkcja uplasowana
Uplasowana funkcja zostanie automatycznie przyporządkowana pasującemu elementowi w puli funkcji.
Jeżeli numer przyłącza uplasowanej funkcji A1 w A2 zmieni się, to wystąpi Konflikt, ponieważ uplasowane funkcje przyporządkowane zasobowi nie odpowiadają już funkcjom urządzenia. W tym przypadku zostanie podany komunikat o błędzie.
Istnieją więc następujące sposoby definicji urządzeń:
- Klasyczna definicja urządzenia, realizowana poprzez definicję funkcji Definicja urządzenia składa się tutaj z zestawu x szablonów funkcji. W każdym z szablonów funkcji jest umieszczona definicja funkcji, która stanowi identyfikujące właściwości funkcji (np. oznaczenia przyłączy).
- Nieuplasowane funkcje, które np. rejestrują dane, albo mogą zostać podłączone.
Zobacz również