Technika makro w zabudowie 3D działa w znacznym stopniu zgodnie z typowymi procedurami EPLAN dotyczącymi organizacji, generowania i używania makr.
- Zarządzanie makrami 3D odbywa się w jednym projekcie makr.
- W celu przejrzystego wyświetlania i zarządzania makrami zapisanymi i przygotowanymi w projekcie makr 3D można skorzystać z rozszerzonych możliwości nawigatora makr. Makra 3D, zawarte w projekcie makr 3D, można dzięki temu uporządkować, bez potrzeby wcześniejszego tworzenia struktury pomocniczej lub separowania makr.
- Można utworzyć i używać makr okien 3D (*.ema) i makr symboli 3D (*.ems).
- Makra 3D są przyporządkowane do artykułów w zarządzaniu artykułami. Dzięki temu można w sposób szczegółowy i realistyczny przedstawić artykuł. Zawartość makra graficznego definiuje grafikę. Jeżeli dla artykułu nie jest dostępne żadne makro graficzne, grafika realizowana jest w formie prostopadłościanu poprzez wprowadzenie wysokości, szerokości i głębokości.
Makra 3D w obszarze zabudowy
Podczas tworzenia makr 3D w makroprojekcie nie są stosowane skrzynki makr. Makra 3D zawsze znajdują się w obszarze zabudowy. Makroprojekt dla każdego makra zawiera oddzielny obszar zabudowy. Podczas automatycznego generowania makr 3D z makroprojektu, z każdego obszaru zabudowy jest z kolei generowane makro. Widok modelu makra 3D może być plasowany na stronie 2D. Z tego widoku przez menu kontekstowe można przejść do odpowiedniego obszaru zabudowy.
Dla makr 3D istnieją następujące właściwości obszaru zabudowy:
- Makro: Nazwa
- Makro: Opis
- Makro: Wariant
- Makro: Wersja
- Makro: źródło / Referencje
Te właściwości można ustalać podczas zapisywania makra w sposób ręczny lub ustalając automatycznie podczas generowania automatycznego.
Porada:
Jeżeli chcesz przypisać przygotowany obszar zabudowy do kilku makr, zastosuj Zakładkę Definicja makra okna właściwości. W wierszach tej zakładki wprowadź daną nazwę i opis generowanego makra. Podczas automatycznego generowania ta sama treść (ten sam obszar zabudowy) jest generowana w kilku makrach.
Położenie i miejsce ujęcia makr 3D
Wszystkie makra 3D są zapisywane i rozmieszczane w sposób jednolity (w układzie X / Y). Można później zmieniać położenie elementów przy pomocy funkcji edycyjnych. Funkcja Edytuj > Logika aparatów > Miejsce ujęcia może być użyta do definicji punktów uchwytu 3D.
Grupowanie makr 3D
Makro 3D (a więc obszar zabudowy w projekcie makra) może zawierać kilka pojedynczych obiektów, ponieważ w importowanym pliku źródłowym znajdowało się kilka obiektów. Pomimo, że geometryczne dodawania obiektów nie jest możliwe, w funkcji Edytuj > Grafika > Zjednocz istnieje możliwość takiego grupowania wszystkich składników obszaru zabudowy, aby makro 3D przy jego zastosowaniu (przy wyświetlaniu w nawigatorze lub wyborze) było traktowane jako jeden element.
Wskazówka:
Łączenie obiektów 3D nie jest odpowiednie do zmniejszania ilości danych w makrze, które ma być wygenerowane. Jeżeli importowany plik STEP zawiera kilka takich samych i bardzo szczegółowych elementów, może to prowadzić do tego, że ilość danych zwiększy się znacznie po połączeniu. Ma to bezpośredni wpływ na wielkość plików makra, ponieważ nie można ich kompresować z powodu uwarunkowań systemowych.
By osiągnąć akceptowalną wielkość pliku makra, należy zrezygnować w takim przypadku z połączenia importowanych, identycznych elementów i wygenerować makro z importowanymi elementami pojedynczymi.
Obiekty znaków-wypełniaczy w makrach 3D
W makrach 3D obiekty znaków-wypełniaczy można wstawiać w następujący sposób. Sposób definiowania i zachowanie takie samo, jak obiektów znaczników w makrach 2D, przy czym istnieją jednak następujące różnice:
- Zamiast właściwości strony można aktywować właściwości obszaru zabudowy i wyposażyć je w zmienne.
- Obiekt znaku-wypełniacza nie jest wyświetlany w postaci symbolu zakotwiczenia na grafice tak, jak na stronie projektu, lecz za pomocą ikony "kotwicy" w obrębie struktury drzewka nawigatora obszaru zabudowy.
Zobacz również
Łączenie obiektów w obszarze zabudowy